Het was echt vies weer, miezerregen en koude wind. Maar gelukkig konden wij volleyballen!
Om half 10 waren de meesten aanwezig in sporthal Baneberg in Schaesberg. In de zaal aangekomen werd ons meteen al gemeld dat de organisatie een probleem had. Een dag eerder, laat in de avond had zich namelijk 1 team afgemeld voor de categorie ‘normaal’. Daar zaten oorspronkelijk 3 teams in en nu dus nog maar 2. In de poule sterk (waar wij bij zaten) zaten 8 teams. De organisatie besloot om alle teams samen in 2 nieuwe poules met 5 teams te verdelen. Maar, er moest dus een nieuw wedstrijdschema gemaakt worden en dat duurt even, dus we konden pas beginnen om half 11. Jammer dat er teams zijn die zich ZO laat afmelden. Als ze zelf een toernooi zouden organiseren dan zou men weten dat je dat eigenlijk gewoon niet kunt maken.
We waren met 5 heren, te weten Hans, Rick, Florent, Mike en John. De dames waren met Janneke (met ochtenddienst), Petra, Natasja en Sandra (met middagdienst). Onze ‘oude’ vertrouwde Marcotte was er weer bij en Peter kwam ook nog kijken en mee kaarten natuurlijk. (Eigenlijk vroegen we ons af of hij voor het volleyballen kwam of voor het kaarten.)
Het maken van de video hiernaast heeft een flinke tijd gekost. En maar blijven bewegen … bewegen …. bewegen ….
(John had een leuk foefje ontdekt bij maken van live foto’s. Daar kon je namelijk heel snel gifjes van maken. Dus er werden allerlei foto’s gemaakt waarbij geroepen werd “Jullie moeten bewegen!” Dat kon men zich jaren geleden ook niet voorstellen.)
De eerste wedstrijd speelden we gelijk, de tweede en derde wonnen we en de vierde speelden we weer gelijk. Ons niveau was best aardig, met soms kleine dips maar niet zo erg als we normaal van onszelf gewend zijn. Alleen de wedstrijd tegen dat ene team dat eigenlijk in niveau ‘normaal’ ingeschreven had, was niet zo leuk. het niveauverschil was te groot en dat was voor niemand leuk, zelfs voor de scheidsrechter niet.
Tussendoor werd natuurlijk nog gescheidsrechterd en geteld met groot enthousiasme. Maar ook het inmiddels beruchte Progressief 7 Uno spel werd natuurlijk gespeeld. Tafels werden bij elkaar geschoven, alle voorwerpen aan de kant gezet en dan konden we beginnen. We deden met ZO veel mensen mee, dat alleen al het uitdelen van de kaarten een klus was. Wanneer hierbij iets mis ging werd zelfs als ‘strafkaart’ geroepen.
Er was ook weer genoeg snoep aanwezig, maar vooral de door John meegebrachte chocoladen sterretjes brachten veel hilariteit te weeg. Het is John nooit duidelijk geworden waarom er zo werd gelachen om de sterretjes. “Wil iemand een sterretje?”.
Wij werden tweede in de ochtendpoule. De gelijke nummers van de twee poules speelden nog tegen elkaar, dus wij speelden nog tegen de nummer 2 van de andere poule voor de plaatsen 3 en 4.Tegen ‘Geen team’ boden we goede weerstand en de eerste set werd dan ook bijna gewonnen. Maar helaas verloren we de tweede set ook waardoor we vierde werden.In deze tweede set ervoer Petra ook het echte smash-effect (waarbij het woord smash dus niet met een hoofdletter geschreven is). Een keiharde smash van de tegenstander raakte Petra vol op haar oog, wang en lippen (de bal is relatief groot t.o.v. het hoofd van Petra). Ze wankelde even, maar herpakte zich snel en vond dat er wel verder gespeeld kon worden. De rest van Smash was ondertussen al onder het net door gerend om de smasher even duidelijk te maken dat ie niet aan Petra moest komen, want dan kwam ie aan iedere Smasher (WEL met hoofdletter). Terwijl iedereen hem aan zijn truitje trok dat helemaal aan flarden getrokken werd, Hans zijn broekje omlaag trok, kneep Mike even snel in de bal. (Het was een beetje een vreemd gezicht om Hans te zien met zijn broek omlaag en Mike die in de Smashvolleybal kneep.) *We hebben de smasher de rest van de set niet meer zo hard zien slaan. 😉(*) Het kan zijn dat de fantasie van de schrijver hier even op hol sloeg.
Bij de mannendouche zag Mike in de hoek een slang op de grond liggen die op de koudwaterkraan aangesloten was. Je zag hem even denken, zijn shampooflesje neerzetten en die slang pakken. Iedereen dacht dat hij alleen maar wilde doen ALSOF hij ons zou gaan natspuiten, maar nee hoor, hij draait de koude kraan open en begint iedereen die nog onder de douche stond heerlijk koud af te douchen! Brrrr. Wat een bikkels he, die mannen onder de douche dan he.
In de kantine aangekomen bleek dat Florent en John prijsjes hadden gewonnen bij de tombola. John een Sudoku-puzzelboekje met pen en kraslot (MET kans op €25.000,–!), en een blikken spaarpot met smileys erop. Florent een mand met 8 flesjes radlerbier (maar delen? Ho maar). Caroline was er ook en was trots op John dat ie 2 tombola prijzen gewonnen had.
Bij de prijsuitreiking wonnen we een heerlijke abrikozen linzenvlaai die met smaak werd opgegeten. Maar Petra liet hem eerst (en vaak) aan iedereen zien!
(JL)