IJsvrij toernooi in Birgden

Zaterdag 18 mei begon ondanks alle verwachtingen met een zonnetje. Niet de verwachtingen van de Birgdengangers waren slecht, maar de weersverwachtingen. Begin van de week waren de verwachtingen namelijk nog slecht maar ze werden steeds beter naarmate de week vorderde.

Rond 11 uur verzamelden alle Smashleden zich op ‘Der Pley’ in Birgden. Behalve Sandra, die kwam wat later. En Roger? Die was op tijd aanwezig. Maar, … hij moest wel eerder weg 🙂 Waar hebben we dat eerder gehoord?

Niet veel later kreeg Eeg een appje van Myron met de vraag of hij en Natasja ’s avonds thuis zouden eten of ‘ergens anders’? Waarom zou ze die vraag toch stellen???

De eerste 2 wedstrijden hadden we vrij. Helaas dus weer wachten. En koffie halen natuurlijk. En wat breng je mee voor iemand die thee besteld had, maar er geen thee te koop bleek te zijn? Natuurlijk NIETS! Dus toen iedereen lekker aan de koffie aan het nippen was, keek John sip voor zich uit. Met NIETS te drinken.
Dit zou de rest van de dag beïnvloeden.

Maar omdat we niet hoefden te spelen konden we wel lekker in het zonnetje zitten, aangezien de sMesch partytent het leven gelaten had. En we misten wel het zeil en de dekens die Hans en Rick normaal gesproken bij zich hebben. Maar aangezien Rick 1 dag eerder de sleutel van zijn nieuwe huis gekregen had, vonden ze het blijkbaar geoorloofd om Smash zo hulpeloos en zielig naar Birgden te laten gaan.
Dit zou de rest van de dag beïnvloeden.

Vol goede moed liepen we naar veld B om onze eerste wedstrijd te spelen. Oei, wat hangt dat net hoog! Het verhaal begint een beetje saai te worden, maar we speelden niet goed. Het was natuurlijk wel ons eerste buitentoernooi van het jaar, maar ja, we dachten van onszelf te weten dat we beter zouden moeten kunnen spelen. Maar met een grote zucht accepteerden we onze nederlaag.
Eigenlijk hielden we dat gevoel de hele dag. Van de 10 gespeelde sets hebben we er maar 2 gewonnen. en misschien 2 sets krap verloren, de rest ruim verloren.

Als lunch haalde een enkeling een heerlijk bakje frites met mayo en curry. Meerdere andere enkelingen vonden dit een beetje vreemd, maar wilden wel graag een frietje proeven. Ja ja.
Dit zou de rest van de dag beïnvloeden.
De ijstraktatie die John beloofd had naderde zijn hoogtepunt. John had al eens een rondje rond ‘Der Pley’ gelopen om te kijken of hij ergens de ijssalon zag liggen. Maar helaas. Dus, toch maar naar de organisatie toe en vragen ‘Wo der Eissalon ligt’? Het antwoord begon vrolijk: ‘Ah, der IJssalon’, en toen heel droog: ‘Der ist nicht mehr’. Dus helaas geen heerlijk ijsje voor de Birgdengangers. John is die dag niet meer zichzelf geweest.
Dit zou de rest van de dag beïnvloeden.

Schuilende onder een (niet al te) dikke boom

Leuk was wel weer dat onze supporters ons nooit in de steek laten. Myron kwam kijken (heeeel toevallig), maar ook Otto en Liesbeth waren (op de fiets) gekomen. Leuk en gezellig!
Zij konden rond 16 uur samen met ons schuilen voor de regenbui die over Birgden trok. Dit zou de rest van de dag beïnvloeden.
Daarna konden gelukkig de resterende wedstrijden nog (voorzichtig) gespeeld worden.

De bekende speler uit het Nederlands team

En ondanks dat we laatste in onze ‘Mixed Gruppe Rot’ waren geworden, bleek toen pas dat we een speler van het Nederlands team in onze gelederen hadden. Kijk de foto van Florent maar.
Had ie dat pak ook maar met volleyballen aangehad!

Voor € 100,– Grieks eten!

Aan het einde van de dag splitsten sommige wegen zich. Sommigen gingen naar huis, anderen hadden nog geserveerd bij Restaurant Byzantium in Brunssum.
Sandra en Roger zouden eerst niet mee gaan uit eten, maar toen we ons eindelijk aan een 6-persoonstafel geïnstalleerd hadden, belden ze op of ze toch nog mee konden eten (blijkbaar komen ze ALTIJD later of gaan ze ALTIJD eerder naar huis bij huize Broeksmit). Tuurlijk. Wel even een 8-persoonstafel regelen.
Daar had Eeg geregeld dat we voor de hele tafel voor € 100,– Grieks eten wilden hebben (net zoals je in de friture voor € 5,– friet bestelt).
Maar het lukte hem WEL! We hebben met 8 personen gesmuld van allerlei vleessoorten en van de saladebar. En een lekker drankje erbij natuurlijk.

En achteraf …. lekker in bad het Songfestival kijken

Buitengekomen kwamen we langs ijssalon Oberije (ja, familie van Eeg, maar daar hebben we in de prijs niets van gemerkt) . John’s ogen gingen ver open en fonkelden alsof hij weer 56 jaar was. En omdat ie in een goede bui was, trakteerde hij iedereen op een heerlijk ijsje. Soms zelfs MET slagroom.
Dat was een mooie afsluiting van deze gezellige dag.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *