Ook dit jaar nam Smash weer 3 avonden deel aan het meerdaagse toernooi in Bocholtz. Zaterdag en maandag zijn de mix-toernooien en zondag het herentoernooi (waarbij Smash met 1 dame, nl. Petra, meedoet).
Zowel Eeg als John hebben een verhaaltje geschreven over deze toernooien.
Eeg
Hallo lezers,
Onze razende reporter had het even te druk met al die blogs en zocht daarom een slachtoffer om de honneurs waar te nemen. Op zich natuurlijk een uitstekende gelegenheid om een zeer waarheidsgetrouwe weergave van het Bocholtz fake-news te geven 🙂
Enige probleempje is dat ik er niet alle dagen, en ook niet de hele avonden erbij ben geweest….na wat rekenwerk kwam ik tot de conclusie dat ik zo’n 36,78% aanwezig geweest ben, dus een kwestie van even aanvullen met informatie uit betrouwbare bronnen (Facebook, Whatsapp, Pinterest, Twitter en Tinder). Tot zover deze korte introductie, dus nu snel over naar het echte werk.
Zaterdag 28 december
Eeg
Toen ik samen met Natasja op zaterdag-avond (28-12-2019) arriveerde was onze selectie net klaar met hun eerste klusje. Uiteraard werd er gehugd en gekust, waarna wij onze bijdrage in de pot gedeponeerd hebben. Zonder enig bewijs, werd ons te kennen gegeven dat de 1e wedstrijd gewonnen was (is dat echt zo?). Na het eerste drankje, was het zo ongeveer tijd voor de 2e wedstrijd. Geen idee meer tegen wie het was, maar het was een spannende wedstrijd, supporters waren goed in vorm….tja, de uitslag? Voor zover ik weet werd er die avond vooral gelijk gespeeld, dus “who cares?”. Daarna was het tijd voor ontspanning; een drankje en een spelletje (progressief 7 Uno, met strafkaarten voor overtredingen van nader te bepalen regels). Zoals meestal het geval is, brachten we nogal wat “leven in de tent”…waarop prompt de muziek flink hard gezet werd!
Waar de DJ echter niet op gerekend had, was de uitstekende zangkwaliteiten van de brave Smashertjes + supporters … dus toen Bohemian Rhapsody zijn intrede deed gingen we met z’n allen (inclusief rare stemmetjes) goed los! Ergens tussen de bedrijven door kon John het weer eens niet laten om een weddenschap aan te gaan: “Ik betaal vanavond ALLES, als Smash 1e wordt”… Meer motivatie had hij de Smashertjes niet kunnen geven, dus na nog vele gelijkspellen bleek Smash uiteindelijk eerste te zijn geworden (op basis van + setpunten). John hield woord, en betaalde prompt iedereen z’n bijdrage aan de pot uit eigen zak terug …. dapper John! Ik had het ook wel Oké gevonden als je gewoon met de staart tussen de benen had toegegeven dat je de weddenschap verloren had 😉
De prijs-uitreiking was een waar spektakel; Wilhelmina trakteerde ons op: Bitterballen, snacks, Olijven, Brie, Kaas, Worst en Druiven! Een super-traktatie voor al die uitgehongerde sporters en supporters. Verder waren er nog wat radslagen en flik-flaks te zien….als de drank is in de vrouw…staat de wijsheid in de kou? Of zoiets…
John
De eerste 2 wedstrijden had Smash (natuurlijk) weer vrij. Na contact opgenomen te hebben met de organisatie hoefden we pas om half 7 aanwezig te zijn (en om 7 uur te spelen). Het toernooi begon namelijk eigenlijk al om 6 uur.
Dus rond 6 uur waren we aanwezig en wat bleek? Beide teams die moesten spelen hadden precies 6 mensen en dus niemand over die kon fluiten en tellen. Dus, John mocht meteen aan de bak en op hoogtestage gaan op de iele en enge scheidsrechtersstoel. Hans en Rick gingen meteen tellen. Een goed trio. Verder waren Sandra, Joyce, Petra en Roger aanwezig.
Als supporters was Marco (natuurlijk) aanwezig en even later kwamen Eeg, Natasja en Peter om ons aan te moedigen en mee te genieten van de gezelligheid.
De eerste wedstrijd tegen ‘De beloftes’ verliep heel moeizaam. Dan stonden we weer 5 punten vóór en even later stonden we 5 punten achter. Na een lange strijd wisten we 1 – 1 te spelen (22 – 21 en 18 – 20). In Bocholtz wordt altijd gespeeld met 2 sets tot 20 punten, maar met 2 punten verschil tot maximaal 22 punten.
Terug in de kantine werd geld samen gelegd voor enkele drankjes die avond. Maar opeens zegt John: “Als we vanavond eerste worden, dan betaal ik alle consumpties.” Dit was waarschijnlijk een wanhoopspoging om alle Smashers extra te motiveren. Even was het stil, maar al snel begon een enkeling te lachen en kwamen er allerlei vragen. “Meen je dat nou?”, “Je maakt een grapje.”, “En wat wil je daar voor terug hebben?”.
Maar John bleef erg resoluut, stak het zakje met samengelegd geld in zijn sporttas.
Samen met enkele supporters (Marco, Eeg en Natasja en Peter) werden enkele spelletjes Progressief 7 Uno gespeeld. Maar aangezien we met zijn allen aan een lange tafel zaten was het voor de mensen aan de korte zijde bijna onmogelijk om snel een kaart op de stapel te gooien. Dus regelmatig moesten zij een strafkaart incasseren. Onrechtvaardig toch?
Een voorstel om na elk spel 2 plaatsen door te schuiven, haalde het niet.
De volgende wedstrijd wonnen we, de laatste twee speelden we weer gelijk. Het spel was niet meer dan redelijk te noemen. We hadden moeite met de opslag van de tegenstander en samen met een aantal eigen onnodige fouten liep het eigenlijk helemaal niet lekker. Maar met knokken en vechten kwamen we toch regelmatig terug van een achterstand.
Na onze laatste wedstrijd bleek dat er 3 teams waren die in totaal 5 setpunten hadden. Dus nu moesten de gamepunten geteld gaan worden om te bepalen wie eerste, tweede of derde zou worden.
Wilhelmina bleek op -3 uit te komen en zij werden dus derde.
Lomp en Hel kwam op +12 uit en Smash kwam op +15 uit! Dus met 3 gamepunten verschil zijn we eerste geworden!
Bij de prijsuitreiking werd gemeld dat er in de afgelopen 35 jaar dat dit toernooi georganiseerd wordt, nog nooit zoveel gelijke spelen zijn geweest. Dus het niveau was vanavond erg gelijk.
Onze eerste prijs was dit jaar geen schaal met oliebollen, strikken of Berliner bollen, maar een flinke schaal heerlijke hapjes zoals druiven, olijven, kaasblokjes, worststukjes, bitterballen, stukjes Brie en fricandellenstukjes.
Zondag 29 december
Eeg
Daar kan ik kort over zijn …. ik had thuis een knalfuif dus geen gelegenheid om me in Bocholtz te vertonen. Via de eerder genoemde betrouwbare bronnen, heb ik vernomen dat we 4e geworden zijn en heel goed gespeeld hebben. Maar waarom zijn we dan 4e geworden? En waren er meer ploegen dan 4? Die vragen zullen wel altijd onbeantwoord blijven, want ik vermoed een pakt (What happens in Bocholtz, stays in Bocholtz?).
John
Zondag was het herentoernooi waarbij Petra onze 7de ‘heer’ was. Die rol vervulde zo prima. Met haar pittige en snelle (maar kleine) stapjes haalt zij alle slechte passes toch nog en maakt ze er een goede set-up van.
Verder speelden Hans, Rick, Florent, Roger, Mike en John mee.
Gelukkig was ons niveau een stuk beter dan de dag ervoor. We speelden echt standvastig en echt op z’n Smash’s. De tegenstanders waren alleen niet zo onder de indruk van ons niveau, dus we hebben toch best hard moeten werken en echt spannende en mooie sets gespeeld. Alleen iets meer verloren dan de zaterdag.
Supporters Albert, Natasja, Eeg en natuurlijk Marco zagen ons strijdend ten onder gaan.
Wat nieuw was deze avond, was dat iedereen er mee instemde dat we John’s versie van Pesten gingen spelen. De John’s-ouderlijk-huis-versie. Na het uitleggen van de (beetje afwijkende) regels, werd aan de spelletjes begonnen en naarmate het spel vorderde begon (bijna) iedereen toch wel de voordelen en het leuke en spannende van deze versie in te zien. Soms moest iemand 25 kaarten trekken, maar evenzo goed kwam iemand met nog 15 kaarten in zijn hand uit en won het spel! (Natuurlijk nadat er geklopt was vóór de laatste kaart te spelen.)
Uiteindelijk zijn we vierde geworden, maar ….. dat is niet zoals die avond had moeten eindigen ……..
Gelukkig neemt onze blogger John regelmatig foto’s van allerlei zaken die voor anderen soms onbelangrijk of onnodig lijken (mooie vrouwen niet meegerekend). Echter deze avond heeft hij de foto van zijn leven geschoten.
Op het wedstrijdformulier (kolom Totaal op onderste blaadje) kun je namelijk zien dat zowel ‘Broodje kroket’ als Smash in totaal 4 setpunten hebben. Dat klopt. Dus, om te bepalen wie hoger eindigt, werden de gamepunten geteld (bovenaan het bovenste blaadje).
Smash had +7 -10 -3 = -6 gamepunten.
‘Broodje kroket’ had er -13 -10 + 12. En als je dit optelt is de uitkomst -11. Maar, zoals je op het formulier kunt zien, staat daar -1!
Gewoon 1 eentje vergeten dus! Of gewoon slecht in hoofdrekenen.
Maar wel het verschil tussen de 3de en de 4de plaats.
Wij waren dus eigenlijk derde!!!
En hadden een grotere schaal hapjes verdiend. Jammer.
Maandag 30 december
Eeg
Op maandag ben ik met de stoute schoenen aan, weer richting Bocholtz getogen. Daar was de vaste supporter (Marcotte), Peter en ook Janneke (Nice!) en Hans (Very Nice! Zelf gebakken wafels van Hans!) aanwezig om samen met mij onze selectie te ondersteunen. Bijna meer supporters dan spelers!
Uiteraard was er van te voren nogal wat discussie over welk shirt te dragen en hoe dit op tijd schoon te hebben voor deze belangrijke happening. Er zijn schijnbaar partners die ’s nachts de wasjes voor hun manlief doen zodat shirt en broekje weer keurig op tijd fris en fruitig zijn (Zo niet Sandra….ooops, dat moest ik geheim houden….sorry…). De eerste wedstrijd was trouwens al gespeeld toen ik ten tonele verscheen, dus meteen een mooie gelegenheid om onze zwoegers van een drankje te voorzien.
Op maandag was er telkens maar 1 wedstrijd rust waardoor Smash vroeg op de avond klaar was … op zich ook niet slecht, lekker op tijd douchen en lang voorbereiden op de prijs-uitreiking —> En Jawel hoor! Weer de 1e plaats …. weer dezelfde prijs (maar dan wel opnieuw bereid, die van eergisteren was ook opgegeten, kon dus moeilijk nog een keer echt dezelfde prijs zijn, uiteraard kan het wel zo zijn dat e.e.a. hetzelfde gekost heeft, dat is ook een prijs, maar dan in een heel andere context …). Ik begin nu wat door te draven geloof ik … dus hier komt de onvermijdelijke punt die ik erachter zet: “.”
PS: Misschien kunnen we John af en toe op een drankje trakteren om de pijn van de verloren weddenschap wat te verzachten (dan kunnen we hem er tevens aan herinneren dat hij eerst tot 10 moet tellen voor hij iets roept…haa, haa, haa 😉
John
Eeg heeft allerlei foto’s en video’s (op)genomen. Leuk!
Hieronder zie je daar een compilatie van. Voor wie het leuk vindt om naar Smash of naar volleybal te kijken, 13 minuten plezier.
Bedankt Eeg!