De kascontrolecommissie Mike en Rick waren keurig op tijd bij de penningmeester aanwezig. Die was best geschrokken van het appje dat Mike vlak van te voren had gestuurd waarin stond hoe een goede kascontrole eigenlijk uitgevoerd diende te worden. De spanning zat er goed in.
Na een drankje en een koekje (want koekjes, chocolaatjes en borrelnootjes stonden natuurlijk al weer klaar) dachten ze aan de eetkamertafel aan de laptop plaats te kunnen nemen, maar aangezien de penningmeester die niet zo vaak gebruikt, was die hard aan het werk om updates te verwerken. Dus dan toch maar aan het bureau zitten.
Daar gaf de penningmeester eerst even een korte uitleg over de manier waarop de administratie bijgehouden wordt en hoe dit gecontroleerd kan worden. De map met alle bonnetjes en een overzicht van alle boekingen op de ING-rekening van Smash werd overhandigd.
Rick en Mike begonnen aan de controle.
IJverig werden bonnetjes gecontroleerd, boekingen nagekeken in de administratie en af en toe werd een vraag gesteld aan de penningmeester, die elke ‘aanval’ wist te pareren.
Opeens vroegen Mike en Rick: “Wat is dit?” en ze lieten 2 over elkaar heen geplakte briefjes zien. Het ene was een foto van een kladpapiertje met enkele bedragen erop, en het andere was dat daadwerkelijke papiertje. Maar geen echt bonnetje dus. De voorzitster had namelijk voor het Smashtoernooi enkele eiermandjes gekocht (€ 3,56) en was het bonnetje blijkbaar kwijt geraakt en had dus maar zelf een briefje geschreven. En de penningmeester vond dit blijkbaar goed en dacht door zowel het briefje als een foto ervan te bewaren, dat dit financieel verantwoord was. Tja.
Gelukkig ging de kascontrolecommissie er na nog een koekje en een glaasje fris mee akkoord.
Opgelucht ging de penningmeester weer TV kijken, maar hij zat nog niet of ze vroegen waar het bonnetje was van een kaartje dat de secretaris recent verstuurd had? Dat bonnetje zat namelijk niet in de map met bonnetjes.
De penningmeester lichtte toe dat niet altijd een bonnetje ontvangen werd, dat dit soms wel eens vergeten werd. Zeker voor kleine bedragen, want het ging om € 1,95. En aangezien het meestal de secretaris is die kaartjes verstuurd, en de penningmeester niet wil dat die dit steeds uit eigen beurs betaalt, maakt de penningmeester dit geld meestal meteen over, in de aanname dat het bonnetje later wel komt.
Het zou eventueel, misschien, heel misschien in de beurs kunnen zitten, maar die kans achtte de penningmeester klein. Maar hij ging toch maar even kijken.
Opende zijn beurs, en tot zijn eigen grote verbazing zat daar een bonnetje in! Hij haalde het uit de beurs, maar het bleek niet het bedoelde bonnetje te zijn. Helaas.
Echter, het bleek een bonnetje te zijn van een ander kaartje dat de secretaris verstuurd had en dat blijkbaar nog niet terugbetaald was door de penningmeester. Oeps. Dat werd dus ter plekke overgeboekt en komt daarmee in de administratie van 2020 terecht. Voor de volgende kascontrolecommissie dus.
(De penningmeester lichtte wel nog even toe, dat dit bonnetje altijd nog later gevonden en betaald zou zijn.)
Even later was de controle afgerond en zette de kascontrolecommissie toch nog hun handtekening.
En zo kwam toch een goed einde aan een spannende, nuttige, maar ook gezellige kascontrole.
Rick en Mike, hartstikke bedankt voor de tijd en moeite!